Ossermeer

Vandaag de dag is de Maas een rivier met een vaste bedding en met uiterwaarden en dijken aan weerskanten, een rivier die tevens de grens vormt tussen Brabant en Gelderland. Dat is niet altijd zo geweest. Duizenden jaren geleden stroomde de Maas onbedijkt, via een stelsel van grotere en kleinere kreken zeewaarts.

Eén van de grotere was het huidige Ossermeer, waarin we nog steeds een rivierarm herkennen. Aangenomen mag worden dat dit water in het verleden deel uitmaakte van een hoofdader van de Maas. Die volgde toen een veel zuidelijker koers door Noordoost-Brabant. 
Ooit lagen Oss en Ussen dus op redelijke loopafstand van de Maas, op de rand van hogere, droge zandgronden. Mede daardoor waren het aantrekkelijke woonplaatsen, al duizenden jaren lang. 

Vanaf 1280 werden in de streek ten oosten van Den Bosch dijken aangelegd. Ze werden echter enkele kilometers ten noorden van het Ossermeer opgeworpen, langs een andere rivierarm, die nu definitief "Maas" wordt genoemd. De oude Maasarm bij Oss verdween niet, want ze bood de mogelijkheid om het overtollige water uit de regio via Teeffelen naar Gewande te brengen om het daar te lozen op de Maas. Het krekenstelsel werd kort na 1300 enigszins rechtgetrokken, waarbij de Hertogswetering is ontstaan.
 

Het QR-code project van Landschapsbeheer Oss

Verspreid door de gemeente Oss tref je op zo'n 100 knooppuntpaaltjes een QR-code. Door deze te scannen krijg je aanvullende informatie over de bijzondere plek waar je je dan bevindt. Het QR-code project is mede mogelijk gemaakt door financiële ondersteuning van de Brabantse Milieufederatie, Gemeente Oss, Landschapsbeheer Oss en ook door medewerking van Stichting Maasmeanders, het Brabants Historisch Informatiecentrum en Bibliotheek Oss.